این فیلم منتخب نوجونی منه.اینکه چند بار دیدمش از دستم در رفته، و هر بار هم بدون استثنا پاش اشک میریختم! شیفته‌ی داستان جوونی‌شون میشدم، با متحول شدنشون کیف میکردم، و در نهایت وقتی آخرین دیالوگ فیلم میگفت اونها با پنجه‌های باز مردن باز چیزی از غمَم رو کم نمیکرد.

آدم یه احساساتی رو از بعضی اثرا میگیره که تا ابد ممنون خلق شدنشون میشه.

#نوستالژی

2003 ‧ Comedy-drama

IMDb:7.6-10