۱) ۱ مهر ۹۹
آن دوست عزیزی که آمد و گفت بیا و بنویس، کاش حداقل راهنمایی میکرد چطور و از چه! با این حال here i am .
۲) قبل از نوشتن آن چیزی که از آرشیو اینجا باقی مانده را زیر و رو کردم. مهرهای سالهای قبل را خواندم. پارسال در اولین روزهای مهر فکر میکردم سال قبلش خوشحالتر بوده‌ام و از پاییزی نبودن هوا و آب شدن یخ‌های قطبی ناله سر داده بودم. حالا اما حالم بهتر است. نه چیزی درست شده و نه دنیا جای زیباتری است. تازه کرونا هم آوار شده بر سرمان. تنها تفاوتش منم که نسبت به منِ سال پیش پذیراترم. یک گوشه‌ای زندگیم را میکنم و نورهای کوچک زندگی را با مشت سفت چسبیده‌ام.
۳) باید فرصتی پیدا کنم و یکی یکی سر بزنم به وبلاگ‌های شما در جستجوی دوستان قدیمی اما قبل از آن اگر اینجا را میخوانید دوست دارم بدانم حالتان را.کاش برایم بنویسید که خوبید با دماغ‌های چاق و نفس‌های گرم.
۴) چه کیفی میدهد نوشتن. کاش از خاطرم نرود.
